Ik weet zelf hoe het is om niet te kunnen bloeien, om af te glijden van de maatschappij en van de mensen waarvan ik hield. Als je niet wordt gezien voor wie je bent, kom je makkelijk op het verkeerde pad terecht. Ik kwam Pedja tegen op IJburg, een kickbokstrainer. Eerst dacht ik: Dat is weer zo’n straatprediker die geen moer weet. Maar na maten werden we broeders, omdat ik ook echtheid in hem en zijn collega Noufel zag. Noufel zei tegen me: Mo, als je iedere dag komt trainen in de sportschool en je je 100% inzet dan hoef ik er niets voor terug. Ik dacht eerst: is hij gek? Dat hoor je nooit, toch? Iemand die zoiets voor je doet, voor niets. Ik heb keihard getraind en was net gestopt met blowen, dus dat viel mooi samen. Je ogen staan anders, zeiden ze na een paar weken, er zat weer licht in.
Omdat ik zo groot ben viel ik altijd op. Als de politie me zag staan op straat, dachten ze meteen dat ik ergens iets mee te maken had, terwijl dat niet zo was. Op school werd ik anders behandeld omdat ik ADD heb, wat nog niet was gediagnostiseerd. Ik had er veel moeite mee dat niemand me begreep, waardoor ik verder en verder afgleed. De meeste dingen die ik deed kon ik niet afmaken, maar bij ADAMAS heb ik mijn kans gegrepen. Ik heb ik een certificaat behaald en wil andere jongeren inspireren hetzelfde te doen.
Mijn woorden zijn mijn kracht, al heb ik tijdens de opleiding ook ingezien dat mijn woorden soms met gewicht komen, dat ik ze ook kan doseren. Ik heb vroeger veel negatieve feedback gehad, ik kon op er een gegeven moment niet meer tegen, alles werd persoonlijk. Bij ADAMAS zag ik in dat feedback niet altijd een aanval hoeft te zijn, maar dat je ervan kunt leren. Ik heb het tot genomen en eraan gewerkt, dingen losgelaten om te kunnen groeien. Ik heb ook geleerd hoe je een gesprek kan leiden
De ervaringen die ik heb gehad, de pijn en het verdriet, wil ik niet bij een ander zien. Daarom ben ik een Credible Messenger. Ik kan me als een kameleon gedragen, kan met alle soorten jongeren omgaan. En als mijn pad doodloopt, dan is er altijd een collega van ADAMAS die wel weer een nieuwe weg ziet, zo doen wij dat. We vertrouwen elkaar blindelings, we kennen elkaars onzekerheden en kwaliteiten. We zijn een familie die echt geven om de jongeren, niet gevormd door een diploma maar door het leven. Met bloed zweet en tranen gaan we ervoor!
