Ik wist niet goed hoe ik mogelijkheden moest pakken. Daardoor ben ik in de problemen gekomen. Er zijn zoveel jongeren die tegen dezelfde problemen aanlopen als waar ik tegenaan liep en daardoor in de problemen komen. Als Credible Messenger wil ik jongeren helpen hun kansen te zien en ze waar te maken. Sommige jongeren vinden het fijn om shit uit te halen maar een hele grote groep handelt uit onwetendheid. Dat is zeker 80%. Ze zien hun kansen niet. Ze weten niet waar ze moeten beginnen.

Er is een mooi verhaal van een man die in het water ligt en bijna verdrinkt. Hij vraagt God om hulp. Er komt een vlot voorbij die de man uit het water wil vissen, maar de man zegt, nee God gaat me helpen. Er komt een speedboot en daarna een jacht voorbij die hetzelfde aanbod doen. Maar de man zegt steeds dat hij wacht op iets groters. Dan verdrinkt hij en wordt woedend. Veel jongeren verdrinken omdat ze denken vrijheid te vinden in geld die ze met criminaliteit kunnen verdienen. Maar daar ligt uiteindelijk niets. Je gaat ten onder.

Als ik terugkijk naar mijn jeugd dan had ik alle basisbehoeften. Ik had een thuis waar ik naar terug kon keren, er was wel wat te eten, maar er was ook veel armoede en huiselijk geweld. Ik heb weinig liefde gekregen. Daar heb ik lange tijd last van gehad. Ik werd kil en afstandelijk. Ik raakte geïnteresseerd in symbolen. Ik wilde dure kleding hebben om maar iets voor te stellen. Ik voelde allerlei emoties die ik onderdrukte; ik had niet geleerd dat te uiten. Ik heb daardoor verkeerde keuzes gemaakt. Maar ik wist dat als ik iets van mijn leven wilde maken ik het anders moest gaan doen. Hoe ik leefde klopte niet met wie ik echt was. Dat wist ik gewoon. Ik dacht: Ik ben slim maar waarom heb ik geen diploma’s? Ik ben creatief maar waarom lukt het niet daar iets mee te doen? Ik ben gaan lezen en op internet gaan zoeken hoe het anders kan. Hoe kom ik achter mijn talenten? Hoe kan ik mijn mind set veranderen? Er liggen voldoende mogelijkheden, maar als je ze niet ziet, gaan ze aan je voorbij en ga je anderen de schuld geven van je woede en frustratie.

Bij Adamas heb ik van elke les genoten. Elke dag gaf me nieuwe inzichten. Ik zag steeds meer mogelijkheden. In het begin wilde ik veel inbrengen, ik had zoveel inspiratie. Later leerde ik dat luisteren en observeren me ook veel brengt. Ik heb rust en kracht ervaren. Tijdens de Adamas-opleiding heb ik een van de trainers gevraagd of ik met hem iets kon oppakken.

Ik ben kok en ben kooklessen gaan geven met jongeren die hij begeleidde. Dat vond ik fantastisch. Daar wil ik verder in. Voor koken heb je rust en concentratie nodig. Daarvoor moet je goed in een team kunnen werken en op anderen leren vertrouwen. Je moet overzicht hebben. Al die dingen zijn heel belangrijk om te worden wie je bent en te doen wat echt bij je past. En dat is bij jongeren die wij begeleiden veel meer dan ze zelf vaak denken.