Ik ken de onderwereld en de bovenwereld heel goed. Ik weet hoe je de talenten die je in de onderwereld hebt opgedaan kunt inzetten om iets te bereiken in de bovenwereld.

Ik was een talentvolle kickbokser, vocht wedstrijden, ik stond op posters. Ik kreeg aanzien en verdiende respect. Ik kwam in contact met de grote jongens in Amsterdam. Ik heb toen bewust gekozen voor de criminaliteit. Ik wilde meer geld, ik wilde mijn aanzien en status vergroten. Uiteindelijk kwam ik vast te zitten. Bij een medische check in de gevangenis bleek ik een auto- immuun ziekte te hebben. Mijn gezondheid ging razendsnel achteruit. Dat is pijnlijk: van topatleet werd ik ineens een zieke man.
Ik moest met een stok tussen mijn benen zodat ik niet kon vluchten, en had twee rechercheurs bij me waarmee ik om de zoveel tijd naar het ziekenhuis ging. Die gasten waar ik zaken mee deed gaven geen thuis. Ik dacht dat het vrienden waren, maar ze lieten niets van zich horen en zorgden niet voor mijn familie. Mensen die ik het meest vertrouwde hebben me genaaid. Dan is dat hele romantische idee van de straat ook snel verdwenen.

Toen ik vrijkwam wilde ik het anders aanpakken. Ik nam een baantje, een vernederend baantje. Ik verdiende veel minder dan voorheen. Ik wilde er echt iets van maken maar toen werd ik plots ontslagen, Ik had geen stuiver. Ik dacht fuck it, ik ga de criminaliteit weer in. Ik viel terug en alles herhaalde zich. De meeste jongens in de criminaliteit zitten in een ratrace waar ze niet meer uitkomen: steeds hetzelfde riedeltje, steeds meer willen en uiteindelijk nergens uitkomen. Ik kreeg weinig kansen, als je hebt gezeten heb je schulden, en niet de juiste papieren. Maar ik wist dat dat geen belemmering mocht zijn.

Ik denk dat je bewust voor de criminaliteit kiest. Er zijn omstandigheden waardoor het lastig is een andere keuze te maken, maar je doet het bewust. Je weet dat wat je doet niet klopt. Je kan ook bewust kiezen eruit te stappen.

Bij mij ging de knop om: als ik wat van mijn leven wilde maken moest ik het anders aanpakken. Ik kreeg hulp van Ome Jan, een geweldige man die een sportschool had. Ik was onzeker geworden vanwege mijn ziekte. Hij zei, kom 5 minuten trainen. En toen: Dat gaat goed he, laten we 10 minuten trainen. Ik had geen geld, maar hij zei, je komt gewoon, je traint mee. Ik was zo dankbaar. Ik kon helemaal niets meer en toen steeds een beetje meer. Op een dag zei hij: Ik heb een groep jongens en de trainer is ziek, wil jij niet een keertje met de jongens trainen? Hij gaf me verantwoordelijkheid. Hij geloofde in mijn krachten. Hij had geduld met me. Hij liet me zien dat als ik mentaal sterk ben, ik veel aankon, ondanks mijn ziekte. Mijn arts zei dat ik nooit meer zou kunnen sporten. Maar uiteindelijk stond ik gewoon weer in de ring. Ik was niet meer hetzelfde maar wel weer fit genoeg voor gala’s.

Maar ik wilde niet meer de ring in. Ik wilde mijn mindset van een kampioen anders inzetten. Ik wilde mijn eigen sportschool. Ik had in de onderwereld leren ondernemen, dat kon ik in de bovenwereld nog veel beter. Samen met een partner heb ik nu al zeven jaar een goedlopende sportschool. Ik train advocaten en rechters, dat is toch geweldig. Ik train mensen 1 op 1, pas de training per persoon aan op wat zij nodig hebben. Het gaat niet alleen om fysieke training. Als sportcoach ben ik ook een mental coach. Ik heb zelf maar al te goed geleerd hoe lichaam en geest met elkaar samenhangen.

Bij ADAMAS heb ik die kennis verder kunnen verdiepen. Het programma zit zo goed in elkaar. Het fysieke en mentale zijn op elkaar afgestemd. Je gaat steeds een stap dieper. Je leert steeds meer over jezelf. Je leert steeds beter andere mensen te lezen. Je leert hoe je verbinding kunt maken, ook met lastige jongens en meiden. En ik heb er geleerd hoe je fysieke oefeningen kunt inzetten om mentaal te verdiepen, om oude pijn en trauma’s los te kunnen laten. Dat wil ik nu ook toepassen in mijn sportschool.

Ik wil jongens en meiden van de straat fysieke en mentaal fit maken. Het gaat mij niet om een partijtje kunnen winnen. Het gaat om de lange duur: hoe kun je woede en frustratie transformeren naar kracht op alle fronten zodat je jezelf op alle terreinen kunt ontwikkelen. De meeste mensen werken voor geld. Maar geld is oneindig: je hebt nooit genoeg. Je loopt daar stuk op. Je moet werken voor inzicht. Dat geeft voldoening. Ik leer jongeren te leven met de mindset van een kampioen.