Ik ben opgegroeid in de Haagse Schilderswijk, een smeltkroes van allerlei culturen, die met elkaar moesten leren leven en met elkaar in conflict kwamen. Ik zat op het Terra College, waar mijn docent door een medeleerling voor mijn neus werd doodgeschoten. Ik kreeg last van slapeloosheid en nachtmerries. Ik verloor het vertrouwen in mijn medemens, en ik voelde me al snel onveilig. Ik wilde vanaf dat moment zoveel mogelijk controleren om dit soort situaties uit de weg te gaan.

Ik ontwikkelde een zesde zintuig voor onveilige situaties. Het was gevaarlijk om kwetsbaar te zijn; ik bouwde muren om me heen, stoerdoen, iedereen moest weten dat er met mij niet te sollen viel. Het hielp dat mijn oudere zus goed was in vechtsport. Ik werd al snel met rust gelaten. Op mijn vijftiende ben ik zelf gaan kickboksen. Ik wilde weg van de straat, een doel hebben.

Ik leerde in die periode een trainer kennen die mij onder zijn hoede heeft genomen. Hij was en is nog steeds belangrijk voor me. Het geloof dat iemand in je heeft maakt echt het verschil. Hij heet Alex Boogers, en is naast trainer inmiddels ook een bekende schrijver. Voor mij was hij een mental coach, een familielid eigenlijk. Hij was in die tijd degene die over mij waakte. Mijn ouders hadden het al zwaar genoeg. Alex leerde me wat ik wel en niet moest doen. Hij gaf me structuur in mijn leven en leerde me ook naar mijn intuïtie te luisteren; ik was het contact met mezelf kwijtgeraakt.

We spraken vaak over discipline, doorzettingsvermogen, een doel stellen voor jezelf, en daar helemaal voor gaan. Hij geloofde meer in mijzelf dan ik. Ik begreep weer wie ik was en wat ik wilde. Dat gaf rust en kracht. Dat hele proces heeft Alex uiteindelijk beschreven in een boek: Het sterkste meisje van de wereld. Al die aspecten die ik van hem heb geleerd, neem ik ook mee als Credible Messenger.

Ik wil jongeren datzelfde geloof geven, dat je kunt transformeren om je potentie waar te maken. Ik ben ambitieus. Ik ging ervoor. Op mijn 18de werd ik een van de jongste wereldkampioenes kickboksen. Ik haalde er nog twee wereldtitels bij in andere gewichtsklassen, en deed mee aan een toernooi met andere, landelijke kampioenen, en sleepte ook die gordel binnen. Op mijn 21ste was ik de onbetwiste wereldkampioene, met een kast vol met bekers en een paar gordels. Dat trok de aandacht van de media. Ik werd gevraagd als presentator bij TMF/MTV. Ik kon ook mijn zangkwaliteiten in de wereld zetten; ik had in samenwerking met andere artiesten een succesvolle hit. Alles viel ineens op zijn plaats. Daar krijgt je zelfvertrouwen een boost van.

Ik kreeg ineens de status van bekende Nederlander, werd gevraagd voor bijeenkomsten waar ik verschillende jongeren leerde kennen. Ik zag in veel jongeren mezelf terug en wilde ze geven wat ik ook had gekregen: structuur, begeleiding, geloof, en talentontwikkeling.
Zo ben ik in het jongerenwerk terecht gekomen.

Bij ADAMAS kwam ik erachter dat mijn ervaringen in de Schilderswijk nog sporen hadden achtergelaten: ik hield nog steeds van controle, ik wilde niet overvallen worden door onverwachte situaties, en koos voor een kleine, beschermde wereld. Daardoor ontnam ik mezelf ook leerkansen. Er ontstond tijdens de opleiding veel helderheid over wie ik was. Ik heb inzichten gekregen die me aan het denken hebben gezet. Ik heb geleerd hoe je in teamverband werkt. Er ontstaat bij ADAMAS een hele hechte band met andere Credible Messengers. Als ik jongeren begeleid hoef ik niet alles zelf te doen: ik kan snel schakelen met andere Credible Messengers, dat maakt ons krachtig. Wat ik ook mooi vond om te zien is dat iedereen bij ADAMAS zijn plek vindt en daardoor krachtiger wordt. Wat wij hebben ervaren, dat gaan we de jongeren ook geven. Daar draait het voor mij om, dat je geeft en doorgeeft. Zo kun je daadwerkelijk iets voor iemand betekenen.