Ik gaf al een tijdje rapworkshops in Nieuw-West toen ik uitgenodigd werd voor een optreden in de jeugdgevangenis waar ik zelf als dertienjarige had gezeten. Toen zag ik daar ineens een jongen uit een van mijn eerdere workshops, een talentvolle jongen. Hij was goed in beatboxen, hij was altijd vrolijk en goed voor anderen. Maar nu zat hij daar: boos, verhard. Ik vroeg hem wat er was gebeurd. Hij had met een paar vrienden ingebroken. Snel geld willen maken. Geen geloof dat hij via zijn talent er wel zou komen.
Toen ik die jongen zag, en zo veranderd, zag ik mezelf weer zitten als dertienjarige. Ik dacht: ik wil er voor dit soort jongens zijn. Vanaf dat moment ben ik me gaan toeleggen op coaching waar ik mijn skills als muzikant bij inzet.
Jongens kiezen vaak de snelle weg. Het ontbreekt ze aan geduld. Ze verlangen ernaar gezien te worden, naar status. Je wilt geliefd zijn bij je vrienden maar als je in een verkeerde groep zit, gebeurt dat om de verkeerde redenen. Dat heb ik zelf ook meegemaakt. Snel geld willen maken. Elkaar informeren hoe je dat kunt doen, geïnspireerd worden door de verkeerde rolmodellen bij wie alles om status, geld en macht draait. En elkaar dan aansteken om in actie te komen. De eerste tijd is dat buiten zicht van ouders en school. En dan word je opgepakt. Dat is een cruciaal moment. Hoe word je in detentie begeleid? Ontmoet je daar mensen die je laten zien dat er een andere, veel betere weg is? Of ontmoet je iemand die je op de snelweg naar criminaliteit zet?
Ik begeleid veel jongeren in detentie. We gaan aan de slag met muziek. Hiphop is rauw. Het gaat over je struggles. Kun je die struggles omzetten in een tekst? Dan reflecteren we op elkaars teksten, altijd opbouwend. En dan zetten we er een beat onder en nemen we het op. Je doorloopt verschillende fasen: je maakt creatief materiaal van je wat je hebt meegemaakt wat een vorm van verwerking is. En je leert te reflecteren op de verhalen van anderen. Omdat iedereen in kwetsbaarheid deelt, ontstaat er een krachtige verbinding. En met het opnemen van je song heb je iets gemaakt om trots op te zijn.
Wat in dat hele proces ook duidelijk wordt: wie heeft er verdere hulp nodig bij trauma-verwerking? En wie heeft extra aandacht nodig want zit nog in zijn delicten-fase? Muziek is een tool om al die tonen helder te krijgen.
Hiphop en gospel liggen voor mij dicht bij elkaar. Ik probeer mijn geloof praktisch in te zetten. Niet preken maar laten zien dat je er voor je medemens bent. Dat zit ook in mijn hiphop: hoop en vertrouwen brengen. Dat is wat gospel betekent: het goede brengen.
Ik heb verschillende mensen ontmoet die ik nu als Credible Messenger bij ADAMAS aandraag. Ze staan met hun voeten in de klei; ze spreken de taal van de jongens en meiden die we moeten bereiken. Omdat de groep divers is, kun je ook inspelen op culturele verschillen. En met alle verschillende achtergronden, is eigenlijk geen probleem te groot. We kunnen met elkaar de juiste beat maken.